Wyposażenie » Wyposażenie żołnierskie

Ładownice skórzane wz.1922

Broń jak i elementy indywidualnego wyposażenia żołnierskiego wykorzystywane w okresie międzywojennym przez żołnierzy i oficerów Wojska Polskiego pochodziły zarówno z zapasów byłych armii zaborczych jak i z prowadzonej już w niepodległej Rzeczypospolitej rodzimej produkcji.

więcej
Okulary szoferskie

Okulary szoferskie, były powszechnym elementem wyposażenia polowego żołnierzy wojsk motorowych. Popularnie nazywano je goglami lub „Zetesami” od nawy producenta czyli Wytwórni Okularów Ochronnych „Zetes” Warszawa. Okulary szoferskie przysługiwały żołnierzom poruszającym się na pojazdach motorowych.

więcej
Opończa

Służba pod pancerzem i przy pojazdach sprawiała określone trudności mundurowe, o których wspomniano już wcześniej. Elementy umundurowania w jednostkach pancernych i motorowych zużywały się 50% szybciej niż w innych rodzajach wojsk. Ponadto umundurowanie musiało zapewniać wygodę w poruszaniu się. Z tych powodów stworzono wierzchnie okrycie specjalne w postaci opończy.

więcej
Orzełek wz.1933

Budowa orzełka wz.33 została uregulowana Warunkami Technicznymi Materiałów Wojskowych z dnia 25 lutego 1933 r. Orzełek przedstawia orła z koroną, siedzącego na tarczy z rozpostartemi w górę skrzydłami. Na odwrotnej stronie orzełka umieszczone były 2 uszka, służące do przymocowaia orzełka do czapki. Orzełki wz.33 używane były do rogatywek garnizonowych wz. 27, a potem wz.35. W niektórych jednostkach, używano ich do furażerek w miejsce proporczyków.

więcej
Pas główny wz.1931

Pas główny był podstawowym wyposażeniem każdego żołnierza. Noszony był obowiązkowo zarówno do munduru służbowego, jak i pozasłużbowego. Pas główny miał być należycie ściagnięty, tak aby wchodziły za niego 4 palce. Noszno go zawsze na wierzchnim okryciu.

więcej
Plecak wz.22 typu „norweskiego”

Plecak typu „norweskiego” wz.22 swoją nazwę zawdzięczał temu, iż jeszcze przed I wojną światową „plecakami norweskimi” lub „bergenami” nazywano turystyczne plecaki w formie wiązanego worka.

więcej
Płachta namiotowa wz.31

Płachty namiotowe wz.31 wprowadzone zostały do produkcji Warunkami Technicznymi z dnia 5 listopada 1931 r. Była to część namiotu żołnierskiego, jak i płaszcz przeciwdeszczowy szeregowego i młodszego podoficera. W broniach jezdnych płachty przewożono na przednim łęku siodła, na płaszczu. W piechocie przenoszono je w plecakach i tornistrach. Przed płachtami wz.31 używano płacht wz.28 lub płacht pozostałych po armiach zaborczych. Sama konstrukcja płacht wz.31 wywodziła się od płacht armii austro – węgierskiej.

więcej
Płaszcz sukienny wz.36

W połowie lat 30-tych przeprowadzano w Wojsku Polskim reformę mundurową. W ramach tej reformy wprowadzono do użytku nowy typ płaszcza dla wszystkich broni i służb, który docelowo miał zastąpić płaszcze wz.19 Wprowadzono go rozkazem Ministerstwa Spraw Wojskowych z 6 lutego 1936 r. Zastąpić miał wszystkie używane do tej pory płaszcze wz.1919. Stare płaszcze miano donaszać do 1 maja 1937 r. Oficerowie jednak prywatnie zamawiali nowe płaszcze już od 1936 r.

więcej
Rękawice szoferskie wz.1936

Jednym z bardziej charakterystycznych elementów wyposażenia żołnierzy oddziałów motorowych były rękawice szoferskie wz.36. Przysługiwały one oficerom wojsk motorowych, a także podoficerom i szeregowym kierowcom i pomocnikom kierowców, motocyklistom przy występowaniu ze sprzętem.

więcej
Skarpetki zimowe i letnie wz.32

Opis techniczny skarpetek zimowych i letnich wz.32 znajdujemy w Warunkach Technicznych Materiałów Wojskowych z dnia 5 marca 1932 r. Skarpetki używane były przez szeregowych wszystkich broni w miejsce onuc. Do 1939 r. obu typów ubioru używano zamiennie w różnych jednostkach.

więcej