Busola kierunkowa K.M. wz.32 nazywana była także „Busolą Kulwiecia”. Została skonstruowana w Fabryce Instrumentów Geodezyjnych i Rysunkowych G. Gerlach w Warszawie (ul. Ossolińskich 4). Jej pomysłodawcą był płk Mikołaj Kulwieć (ur. 1890 – zm. ???). W 1921 roku, jeszcze jako kapitan był członkiem Polskiem Misji we Francji. Potem był pierwszym Dyrektorem Nauk Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu w roku 1923, wykładowcą mechaniki, wytrzymałości materiałów i teorii strzelania w roku 1924 i dowódcą Dyonu szkolnego do roku 1927, a w latach 1928-30 pracownikiem Instytutu Badań Materiałów Uzbrojenia oraz był członkiem komisji opiniujących i odbierających prototypy różnego typu sprzętu. Od 1934 roku był szefem Departamentu Uzbrojenia M.S. Wojsk.

Firma Gerlach wygrała przetarg na dostawę Wojsku Polskiemu partii 4.285 sztuk busoli kierunkowych. Wiadomo, że przez następne lata składano dalsze zamówienia. Busole te produkowała także firma Z. Jeznacki z Warszawy. Pierwsze serie busol kierunkowych oznaczano „M.K. wz. 32”, a późniejsze już „K.M. wz.32”. W roku 1938 do użytku wprowadzono instrukcję pt. „Busola kierunkowa wzór K.M. Opis i użycie”. W wojskach łączności busole wz.32 używane były głównie przez oficerów.

Busola wz.32 charakteryzowała się dużą średnicą tarczy i była bardzo prosta w obsłudze. Niestety za jej wadę uznawano brak podziałki oraz znaczna masa w porówaniu do innych konstrukcji tego typu, zarówno polskich, jak i zagranicznych.

Dane techniczne:

Masa - 200 g
Średnica tarczy - 6,7 cm
Wymiary - 7,3 x 7,5 cm