Rekonstrukcja » Galeria postaci

Podchorąży artylerii Leszek Lubicz–Nycz, SPA w Poznaniu - lato 1921 r.
Podchorąży artylerii Leszek Lubicz–Nycz, SPA w Poznaniu - lato 1921 r.

Warunki w jakich powstawało Wojsko Polskie po Wielkiej Wojnie, nie sprzyjały zorganizowaniu odpowiedniego systemu szkolnictwa artylerii. Podczas formowania jednostek artylerii wykorzystywano przede wszystkim oficerów z poszczególnych polskich formacji zbrojnych i byłych armii zaborczych. Jednakże ich liczba była niewystarczająca. Główne centrum szkolenia artylerii miano początkowo ulokować w Rembertowie, jednak ostatecznie Szkoła Podchorążych Artylerii została utworzona w Poznaniu, a pierwsza lista przyjętych kandydatów powstała w listopadzie 1919 r. Do potrzeb Szkoły przystosowano koszary artylerii na Sołaczu.

W SPA w Poznaniu, odbyły się łącznie trzy kursy zawodowe. Podczas III Kursu Zawodowego, który trwał od 1 marca 1921 r. do 1 grudnia 1921 r. nauki pobierało łącznie 67 podchorążych. Prymusem kursu został podchorąży Leszek Lubicz – Nycz.

Podchorąży Leszek Lubicz – Nycz wcześniej służył w Legionach. W czasie wojny polsko – bolszewickiej brał udział w walkach pozycyjnych nad Berezyną, ofensywie kijowskiej, odwrocie spod Kijowa, kolejnej ofensywie od Kocka, przez Siedlce, Białystok i Grodno. jako artylerzysta został odznaczony krzyżem Virtuti Militarii 5 klasy. Po ukończeniu kursu podchorążych zawodowych, został mianowany na podporucznika i otrzymał przydział do 1 pułku artylerii polowej do Grodna.

Od 1925 r. rozpoczął sportowe uprawianie szermierki. Zaliczany był do najlepszych szablistów w kraju (tytuły mistrzowskie wywalczył w 1931 i 1934), reprezentując barwy narodowe w latach 1929-1934. 4-krotnie występował na mistrzostwach Europy (1929, 1930, 1931, 1934) zdobywając w turnieju drużynowym dwa brązowe medale, a podczas Olimpiady w Los Angeles w 1932 zdobył brązowy medal. We wrześniu 1939 dowodził 2 dywizjonem 14. pułku artylerii lekkiej, wchodzącego w skład 14 DP Armii Poznań. Brał udział w walkach nad Bzurą. Zginął 22 września 1939 we wsi Buraków na przedpolu stolicy. Pochowany na cmentarzu komunalnym na Powązkach.

Prezentowanąą sylwetkę mundurową podchorążego Leszka Lubicza – Nycza wykonaliśmy w dwóch odsłonach – pozasłużbowej (przepustka) i polowej. Całość została merytorycznie oparta o zdjęcia z kursów zawodowych w SPA w Poznaniu.

Sylwetka podchorążego podczas przepustki w 1921 r. została wykonana w willowej dzielnicy na Sołaczu. Dom powstał w 1913 r. Podchorąży mundurowany jest w kurtkę sukienną wz.19 z patkami kołnierzowymi w barwie zielonej z czarną wypustką. Na patkach korpusówki podchorążych zawodowych. Na naramienniku pojedyncza belka z nici stalowej, a na piersi kzyż VM 5 klasy. Ponadto spodnie kawalerii wz.19, wysokie buty i ostrogi brytyjskie. Różnice w kolorze sukna są zabiegiem celowym i zgodnym z realiami mundurowymi roku 1921. W stanie podchorąży spięty pasem jednobolcowym. Spod kurtki zwisają rapcie, utrzymujące szablę francuską wz.1822 z kabłąkiem. Na głowie rogatywka wielkopolska z orłem wielkopolskim i „V” z nici stalowej.

Podchorąży podczas zajęć poligonowych w 1921 r. umundurowany jest w wysokie buty z ostrogami brytyjskimi, spodnie sukienne wz.19 oraz amerykańską bluzę M17 z polskimi guzikami wz.19. W stanie pan jednobolcowy z chlebakiem pruskim. Na głowie rogatywka wielkopolska bez stopnia. Zgodnie z dokumentacją fotograficzną mundur polowy podchorążych III Kursu Zawodowego nie był obszyty stopniami.

Podziękowania za pomoc kierujemy do firmy Hero Collection z Poznania oraz Michała Kowalskiego za konsultację mundurową. Panu Romanowi Cegielskiemu dziękujemy za udostępnienie swojego podwórza na potrzeby sesji.

Pozował: Mateusz Kubiak
Opracowanie: Paweł Janicki