W 1929 r. powołano do życia Brygadę Kawalerii „Poznań” z przeformowania 3. Dywizji Kawalerii. Łączność dla Brygady zapewniał pluton łączności, który wcześniej funkcjonował w ramach szwadronu pionierów. Wymagania łączności dla nowej Brygady były z roku na rok coraz większe. Dnia 29 lipca 1930 r. przy 7. Batalionie Telegraficznym utworzono pluton konny telegraficzny i wcielono tytułem próby do Brygady Kawalerii „Poznań”. 15 Pułk Ułanów przekazał temu pododdziałowi 17 koni oraz 2 wozy taborowe z uprzężami i woźnicami. Pozostałe formacje brygady przekazały 36 koni, 2 wozy taborowe i 2 rowery. Pluton stacjonował w Forcie Winiary na poznańskiej Cytadeli.

Zgodnie z etatem pluton konny telegraficzny składał się z dowódcy, drużyny dowódcy (sierżant szef, podoficer gospodarczy, podoficer sprzętowy, grajek), instruktorów (1 oficer, 4 podoficerów) oraz 40 szeregowych niezawodowych. Pluton konny istniał do połowy lat 30-tych, gdy jego funkcje przejął powołany do służby Szwadron Łączności nr 7.

Prezentowana sylwetka ukazuje kaprala instruktora służby stałej plutonu konnego telegraficznego w lecie roku 1931. Mundur ukazany na fotografiach jest mundurem letnim, sprzed reformy mundurowej lat 1935 – 36.

Zdjęcia wykonano na terenie pozostałości po Forcie Winiary na Cytadeli w Poznaniu, czyli w koszarach 7 Batalionu Telegraficznego. Kapral umundurowany jest w polską kurtkę letnią wz.24. Bluza żołnierska wciągana przez głowę, zapinana jest na trzy małe guziki cynkowe wz. 22 z orłem, na piersiach charakterystyczne dwie naszywane duże kieszenie z klapkami zapinanymi na małe guziki mundurowe, kołnierz typu koszulowego w popularnej odmianie zapinanej na jeden guzik. Na lewym rękawie emblemat telegrafisty na czarnej podkładce (barwa broni łączności). Spodnie szeregowych wz.19 – sukienne, ze skórzanymi karwaszami, szytymi mizdrą na zewnątrz. Na nogach nowe buty szeregowych kawalerii wz.31, z ostrogami brytyjskiej kawalerii. Ponadto wyposażony jest w nowy pas wz.31, a na głowie rogatywka wz.28 z czarnym otokiem w barwie broni. Orzeł wz.19 z białego metalu.

Kapral w mundurze służbowym letnim, z kaburą pistoletu Browning 1910, oraz szablą wz.21 pozasłużbową podoficerską w skórzanej żabce wz.19. W wersji polowej uzbrojony w karabinek Mannlicher wz.95, polska ładownica skórzana wz.22 oraz maska przeciwgazowa wz.24 w puszce blaszanej. Brak szelek skórzanych jest celowy, gdyż poza oddziałami kawalerii szelek w zasadzie nie używano, nawet w formacjach konnych.

Pozował: Paweł Janicki

Zdjęcia: Mateusz Kubiak