Jakkolwiek pod względem formalnym korpus oficerów samochodowych był uważany za jednolity, i zasób wiadomości udzielanych na b. kursie doszkolenia oficerów wojsk samochodowych miał wystarczać do zajmowania wszystkich stanowisk, objętych organizacją, jednak rzeczywistość stawiała inne wymagania. Kierownictwo warsztatem wymagało faktycznego wyspecjalizowania się pewnej części oficerów w kierunku ściśle technicznym. To też stanowiska w warsztacie były zwykle obsadzane przez oficerów, którzy byli do tego przygotowani bądź przez cywilne wykształcenie techniczne, bądź przez poprzednią pracę w warsztatach samochodowych.

Dział samochodowy na Powszechnej Wystawie Krajowej, nie można powiedzieć, aby przedstawiał się zbyt okazale, ale i to, co zostało pokazane zwiedzającym wystawę, zasługuje na większą uwagę. Zasadniczo wystawcami, reprezentantami prawdziwie krajowej produkcji samochodowej były Państwowe Zakłady Inżynierji (samochody osobowe i sanitarne C. W. S.) i fabryka samochodowa w Czechowicach pod Warszawą (samochody pół- ciężarowe Ursus).

Kto widział nocny marsz kolumn motorowych przy gaszonych światłach, ten wie, jakie z tym połączone są trudności. Ze względu na bezpieczeństwo, szybkość jest bardzo ograniczona, a mimo to zdarzają się częste wypadki najechania jednego wozu na drugi z tyłu. Bardzo łatwo Jest tu o zator.

Używane i przyjęte obecnie w oddziałach szybkobieżnych wozów bojowych środki dowodzenia są mocno niedoskonałe i pozostawiają dużo do życzenia. Główny nacisk kładzie się na sygnalizację różnokolorowemi chorągiewkami. System ten nie spełnia nawet w jednej setnej życzeń dowódców.

Polski motocykl typu wojskowego marki „C. W. S“. model M. 111, wyprodukowany w Fabryce Samochodów Państw. Zakładów Inżynierji, po odbyciu szeregu prób fabrycznych i komisyjnych wojskowych oraz pracy w niezwykle ciężkich warunkach podczas ćwiczeń międzydywizyjnych zdał egzamin celująco i wobec tego warto jest zapoznać z jego konstrukcją ogół czytelników „Przeglądu Wojskowo-Technicznego“.

Z uwagi na górzysty charakter kraju oraz bogate zalesienie wyżyny Lombardzkiej, Włosi nie tworzą większych związków pancerno-motorowych. Mają oni obecnie 2 wielkie jednostki częściowo zmotoryzowane, t zw. dywizje szybkie (w Udine i w Bolonji). Zadanie tych dywizyj polegać będzie przedewszystkiem na wykonywaniu rozpoznania oraz na chwytaniu i utrzymywaniu ważnych dla wyższego dowództwa odcinków terenowych.

W poprzednim zeszycie „Broni Pancernej“ podaliśmy fotografię pierwszego motocykla marki C. W. S. (Centralne Warsztaty Samochodowe) produkcji Państwowej Wytwórni Samochodów. Ostatnio jeden z członków redakcji „Przeglądu“ miał okazję, zbadania ostatniego typu motocykla, będącego wzorem dla seryjnej produkcji maszyn tego typu.