W Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej Polskiej panowała duża różnorodność barw i odznaczeń broni i służb. Powołana w grudniu 1918 roku Komisja Ubiorcza opracowała projekt jednolitego polskiego munduru wojskowego. Celem odróżnienia rodzajów wojsk i służb zastosowano kolorowe łapki i wypustki na kołnierzach. Barwy te powtórzono w formie poziomych pasków w odwrotnym układzie barw na rogach kołnierza płaszcza. Podwójne barwy przyznano rodzajom broni, do których w 1919 roku zaliczano piechotę, jazdę, artylerię i wojska techniczne, lotnictwo, straż graniczną, żandarmerię, wojska taborowe i lekarzy wojskowych. Służby otrzymały łapki barwy munduru z kolorowymi wypustkami i emblematami służby.
Przy ustalaniu koloru patek i wypustek uwzględniano tradycje wojskowego ubioru narodowego. Artyleria przeciwlotnicza była jednak zupełnie nową formacją, której barwy nie znajdowały umocowania w tradycji innej niż ogólne tradycje artylerii. Zgodnie z wydanymi w 1919 r. "Przepisami Ubioru Polowego Wojsk Polskich", artyleria polowa nosiła na kołnierzu patki ciemnozielone z czarnymi wypustkami. Regulamin nie wprowadzał oddzielnych barw dla artylerii przeciwlotniczej, gdyż pierwsza jednostka tj. dywizjon zenitowy powstała 29 lipca 1920 roku, gdy bolszewicy zbliżali się do Warszawy, czyli długo po wprowadzeniu regulaminu. Artylerzyści służący w artylerii przeciwlotniczej posługiwali się łapkami w barwie artylerii lekkiej – ciemnozielone z czarną wypustką.
Rozkazem z dnia 4 sierpnia 1927 roku (Dziennik Rozkazów 1927 nr 22, poz. 268) wprowadzono po raz pierwszy barwy indywidualne artylerii przeciwlotniczej. Dla oficerów liniowych artylerii przeciwlotniczej wprowadzono aksamitne łapki w barwie ciemnozielonej z ciemnożółtą wypustką. Dla szeregowych łapki sukienne w tych samych barwach. Na płaszczach noszono naszyte pionowo dwukolorowe paski – żółty u góry, zielony na dole. W przypadku oficerskich i podoficerskich spodni wieczorowych obowiązywały spodnie w barwie zielonej z czerwonym lampasem, czyli w wersji ogólnej dla całej artylerii.
Te barwy mundurowe obowiązywały aż do września 1939 r.
