Fengler Alfons Roman, mjr art.
Urodzony 26 lipca 1898 roku w Obrze (powiat wolsztyński). Uczęszczał do szkoły średniej. W 1919 brał udział w szeregach 12 pap w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 5 I -10 VII 1920 w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Promowany na stopień ppor. sł. st. art. 31 VII 1920. Po ukończeniu szkoły służy w Centralnym Obozie Podoficerskich Szkół Artylerii w Toruniu. Zweryfikowany w stopniu por. sł. st. z starszeństwem od 1 VI 1919. Po 1925 przeniesiony z Centralnej szkoły Podoficerskiej w Toruniu do 1 Pułku art. Przeciwlotniczej w Warszawie. Awansowany do stopnia kpt. 1 I 1931. Następnie d-ca baterii. Awansowany do stopnia mjr sł. st. art. 19 III 1938. Do VIII 1939 d-ca III dywizjonu w 1 paplot. W wojnie obronnej we IX 1939 d-ca 1 dywizjonu samochodowego art. plot. zmobilizowanego przez 1 paplot w Warszawie, któruy od 26 VIII 1939 do 2 IX 1939 był rejonie Katowic, potem przerzucony do obrony Centralnej Składnicy Uzbrojenia w Stawach i ochrony mostów na Wiśle w Dęblinie. Następnie dowodził 2 baterią motorową. Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 przedostał się na Środkowy Wschód, gdzie służył w 5 Dywizji Strzelców Karpackich. Był tam w III 1944 stopniu ppłk sł. st. d-cą 5 Karpackiego Pułku Art. Przeciwlotniczej w II Korpusie Polskim gen, W. Andersa. Uczestnik kampanii włoskiej w 1944-1945. Po ewakuacji oddziałów polskich II KP we IX 1946 w Wlk. Brytanii. Awansowany do stopnia płk-a. Po demobilizacji w 1947 powrócił do kraju. Mieszkał i pracował w Lesznie, gdzie zmarł 07 X 1993r. Zajmował się m.in badaniami nad obroną Westerplatte. Pochowany na miejscowym cmentarzu. Odznaczony; VM kl. 5, KW, ZKZ
Gabryszewski - Buława Aleksander Józef, por.
ur. 19 III 1913 w Jaśle, syn Włodzimierza i Stefanii z Hubczeńków. Absolwent gimnazjum klasycznego w rodzinnym mieście (1931) i Szkoły Podchorążych Art. w Toruniu. Służył jako adiutant w 8 daplot w Toruniu. W latach 1937–1939 oddelegowany z wojska, jako student Politechniki Warszawskiej. Zamordowany w Katyniu przez NKWD w 1940r.
Gąsiorowski Wiesław Józef, por. art.
Urodzony 17 stycznia 1908 roku w Warszawie. Uczył się w Korpusie Kadetów w Modlinie i Chełmnie, gdzie w 1929 otrzymał świadectwo dojrzałości. W latach 1929-1931 w szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Promowany na stopień ppor. 1 XI 1931 z przydziałem do 20 pal w Prużanie na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. awansowany 1 I 1934. W latach 1937-1939 d-ca 5 baterii II dywizjonu 20 pal. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy 1 baterii 59 dal wspierającej działania 336 pp na pododcinku „Północ” odcinka „Warszawa-Wschód” na Pradze. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Przebywał m. in. w oflagu VII A w Murnau. Po uwolnieniu z niewoli 29 IV 1945 wstąpił do PSZ na Zachodzie. Służył w 1 paplot w składzie 1 Dywizji Pancernej gen. St. Maczka. Awansowany do stopnia kpt. art. Po demobilizacji w 1947 przebywał w Wlk. Brytanii, skąd powrócił do Kraju. Był działaczem Związku Kadetów. Awansowany do stopnia mjr w st. sp. Zmarł 22 VIII 1996 w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym. Odznaczony: VM kl. 5
Gierałtowski Czesław Marian, kpt.
Urodzony 13 maja 1906 roku w Warszawie. Od 1921 w Korpusie Kadetów nr 2 w Modlinie, gdzie w 1925 zdał maturę. Ukończył Oficerską Szkołę Artylerii w Toruniu (1925-27) został promowany do stopnia ppor. art. i przydziałem do 2 daplot w Grodnie. Dowodził plutonem; w tym czasie ukończył kurs art. plot. w Warszawie (1928) i tym samym awansował do stopnia por. W 1933 ukończył półroczny kurs oficerów łączności w CW Łączności w Zegrzu. Studiował również na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych Uniwersytety S. Batorego w Wilnie. w VIII 1934 przeniesiony do 6 daplot we Lwowie, gdzie dowodził plutonem, a następnie mianowany został oficerem łączności dyonu. 4 III 1938 przeniesiony do 1 paplot, awansowany do stopnia kpt. Od 26 II 1939 dowódca kolumny samochodowej pułku, a od marca 1939 dowódca 5 baterii. Podczas kampanii wrześniowej dowodził baterią art. plot. 75 mm nr 105 (w składzie 101 daplot). Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji, a następnie ewakuowany do Wlk. Brytanii. Od 1941 dowodził drużyną dowódcy daplot ciężkiego. Od 1942 odkomenderowany na Środkowy Wschód i przydzielony do 3 paplot, dowodząc jego I dyonem. w 1944 awansowany na mjr. Podczas walk we Włoszech został dowódcą III dyonu 7 paplot i funkcję tę sprawował aż do przewiezienia pułku do Wlk. Brytanii (VIII 1946). Pozostał na emigracji, mieszkał i pracował w Londynie. Od 1956 członek zarządu Koła Żołnierzy 3 karpackiego paplot, które następnie rozwinęło się w Związek Art. Plot. Sprawował również funkcję prezes tej organizacji, następnie został jej prezesem honorowym. Zmarł 27 III 1988 w Londynie.
Gil Władysław Jan - , kpt. art.
Urodzony 27 czerwca 1906 roku. Po ukończeniu szkoły średniej w latach 1926-1927 w Szkole Podchorążych Piechoty w Różanie, gdzie odbywał przeszkolenie unifikacyjne. W latach 1927-1929 w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Promowany na stopień ppor. sł. st. art. 15 VIII 1929 z przydziałem do 2 pac w Chełmie na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. awansowany 1 I 1932. Po 1934 przeniesiony do 1 Pułku artylerii Przeciwlotniczej w Warszawie. W okresie 13 XI 1937-12 II 1938 przebywał na kursie samochodowym dla oficerów przy 1 paplot. W latach 1938-1939 d-ca 11 baterii w IV dywizjonie. Podczas kampanii wrześniowej 1939 dowodził 101 samodzielną baterią artylerii przeciwlotniczej – półstałą w składzie 103 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej. Uczestnik obrony Warszawy. Po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej. Dalsze losy n/n.
Głogowski Antoni, ppor. rez.
Urodzony 13 czerwca 1909 w m. Rzetnia powiat Kępiński. Z wykształcenia inż. rolnik, s. Stanisława i Jadwigi z Małeckich. Absolwent gimnazjum w Poznaniu (1930) i SPRArt. we Włodzimierzu Woł. (1931). Studiował na Uniwersytecie Poznańskim. Odbył ćwiczenia rezerwy w 7 dyonie art. plot. jako dowódca plut. (1932, 1934). Ukończył kurs w CWArt. Plot. (1937). W 1939 w 101 samodzielnej baterii art. plot. Dowódca 101 samodzielnej baterii por. rez. Wincenty Dąbrowski chwalił ppor. Głogowskiego, w swoich wspomnieniach, przedstawił go jako odważnego podczas bombardowań, który dawał innym dobry przykład w zachowaniu się. Zamordowany w Charkowie przez NKWD w 1940r.
Górski Bronisław Sylwester, mjr.
Urodził się w 1892. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919r. Oficer 7 Pułku Artylerii Ciężkiej w garnizonie Poznań. W 1928 był oficerem Samodzielnego Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej Nr 7 działającego w strukturze 7 Pułku Artylerii Ciężkie. Został awansowany do stopnia majora artylerii ze starszeństwem 1 stycznia 1931. W 1932 pełnił funkcję dowódcy 2 Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej.
Grabski Józef, kpt.
Urodzony 28 maja 1908 w Worgulach (pow. bielskopodlaski). Ukończył Korpus Kadetów nr 2 (1923-1928). Po zdaniu matury został przyjęty do SPA w Toruniu. Jako jej absolwent promowany do stopnia ppor. art. ze starszeństwem z 15.08.1930. Otrzymał przydział do 2 pap Leg., gdzie dowodził plutonem, awansując 1.01.1933r, do stopnia por. art. W czerwcu 1934 przeniesiony do mdaplot, nadal dowodził plutonem. Przeniesiony do 2mdaplot (1.11.1935), objął funkcję adiutanta. W 1936r ukończył 2 kurs specjalizujący dla oficerów art. plot. w Centrum Wyszkolenia Artylerii Plot. W 1938 przeniesiony do 5 daplot na stanowisko dowódcy baterii, w tym samym roku ukończył kurs techniczno-samochodowy dla oficerów art. plot. przy 1 paplot. Dnia 23.01.1939r został przeniesiony do 15 daplot w Katowicach, w którym objął dowództwo 1 baterii i na tym samym stanowisku 19.031939r mianowany został kpt. art. Podczas mobilizacji objął funkcję dowódcy bat. art. plot. 75mm nr 156, z którą odbył kampanię wrześniową . Internowany w Rumunii, skąd przedostał się do Francji. Brał udział w kampanii francuskiej, następnie został ewakuowany do Wlk. Brytanii. Początkowo słyżył w Zgrupowaniu art. Plot., od lata 1941 był oficerem daplot ciężkiego - początkowo oficerem 11 beterii, a po reorganizacji (czerwiec 1942)- zastępcą dowódcy 1 baterii. Przeniesiony do 1 paplot, od 5.11.1943 dowódził jego 1 dyonem, awansując na tym samym stanowisku do stopnia mjr (1944). Wraz z pułkiem odszedł w lipcu 1944 i uczestniczył w akcji na kontynencie w składzie 1 DPanc. Od 25.09.1944 był zastępcą dowódcy pułku i na tym stanowisku pozostał aż do 8.07.1947r. Po przejściu przez PKPR pozostał na emigracji. Zmarł 09.05.1984 w Alta Gracia (Argentyna).
